Το ΚΚΕ στηρίζει την εναντίωση και κινητοποίηση των κάτοικων του Κόρφου στη σχεδιαζόμενη επέκταση των ιχθυοκαλλιεργειών με ίδρυση Π.Ο.Α.Υ. ( Περιοχές Οργανωμένης Ανάπτυξης Υδατοκαλλιεργειών ) και θα σταθεί στο πλευρό τους.

Η ιχθυοκαλλιέργεια είναι ένας από τους σημαντικότερους, πλέον αναπτυσσόμενους και κερδοφόρους για το κεφάλαιο παραγωγικούς και εξαγωγικούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας. Η Ελλάδα είναι πρώτη στην ΕΕ στη θαλάσσια παραγωγή μεσογειακών ειδών και κατέχει ηγετική θέση διεθνώς στην ιχθυοκαλλιέργεια σε πλωτούς ιχθυοκλωβούς, η οποία αποτελεί πεδίο σημαντικής κερδοφορίας για τους μονοπωλιακούς ομίλους του κλάδου, όπου κυριαρχούν συνθήκες γαλέρας για τους εργαζόμενους.

Με δεδομένα τα φυσικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, ο ανταγωνισμός των ομίλων για το κέρδος και η Κοινή Αλιευτική Πολιτική προωθούν την αχαλίνωτη επέκταση και συγκέντρωση των ιχθυοκαλλιεργειών.

Διαχρονικά, η πολιτική όλων των κυβερνήσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ ευθυγραμμιζόταν πλήρως με την Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) της ΕΕ. Κύριος στόχος ήταν και είναι η ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και η ταυτόχρονη διάλυση κυρίως της παράκτιας και σε μια πορεία και της μέσης αλιείας στη χώρα μας.

Στη χώρα μας παρατηρείται τα τελευταία χρόνια μεγάλη συγκέντρωση μονάδων ιχθυοκαλλιέργειας, που  έχει ήδη προκαλέσει έντονη επιβάρυνση στα θαλάσσια οικοσυστήματα και στην αλιεία.  

Σ’ αυτές τις συνθήκες, επίκειται η ίδρυση της ΠΟΑΥ στον Κόρφο.Η υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού στον κολπίσκοτου Κόρφου με τις νέες μονάδες Ιχθυοκαλλιέργειας που θα δημιουργηθούν και η επέκταση των υφιστάμενων στην ευρύτερη παραλιακή ζώνη θα είναι έγκλημα σε βάρος του λαού της περιοχής και των άλλων γειτονικών περιοχών, προς όφελος της κερδοφορίας των μονοπωλιακών ομίλων ιχθυοκαλλιέργειας που ήδη λυμαίνονται μια τεράστιαθαλάσσια έκταση στον Σαρωνικό κόλπο.  

Παράλληλα με βάση τη σχεδιαζόμενη χωροθέτηση, δρομολογούνται εξελίξεις που θα επιτρέψουν, πέρα απ’ την άναρχη και ανεξέλεγκτη επέκταση των υφιστάμενων ιχθυοκαλλιεργειών και την εγκατάσταση νέων, την κάλυψη εκτάσεων στην στεριά για εξυπηρέτηση των δραστηριοτήτων τους.

Κάτοικοι και επισκέπτες της περιοχής θα βιώνουν καθημερινά την τραγική περιβαλλοντική υποβάθμιση των θαλασσών της περιοχής. Οι επιπτώσεις είναι δυσμενείς για την υγεία των κατοίκων, ενώ οδηγούν και στον περιορισμό της παράκτιας αλιείας που συμβάλλει στο εισόδημα επιβίωσής τους.  

Το περίσσευμα των διατροφικών σκευασμάτων που χρησιμοποιούνται και τα περιττώματα της ιχθυοκαλλιέργειας, πέρα απ’ την ορατή θόλωση των θαλάσσιων υδάτων, προκαλούν νέκρωση του βυθού, όχι μόνο κάτω απ’ τις δεξαμενές και τα κλουβιά, αλλά και σε ευρύτερες θαλάσσιες ζώνες.  

H προγραμματιζόμενη αύξηση της ιχθυοκαλλιεργητικής παραγωγής, στο πλαίσιο της ΠΟΑΥ, δικαίως έχει προκαλέσει την έντονη κινητοποίηση αλλά και την εύλογη αγωνία των τοπικών κοινωνιών και συλλογικών φορέων, οι οποίοι βλέπουν να μετατρέπεται ο τόπος τους, από περιοχή περιβαλλοντικής σημασίας και μοναδικής ομορφιάς, σε μία βιομηχανική ζώνη που θα αποκλείει οποιαδήποτε άλλη δραστηριότητα ή χρήση από τους ίδιους τους κατοίκους.

Οι θαλάσσιες καλλιέργειες, ως βιομηχανικές ουσιαστικά επιχειρήσεις στην πρωτογενή παραγωγή και τη μεταποίηση, υποτάσσονται αντικειμενικά, στους νόμους της καπιταλιστικής αγοράς, της κερδοφορίας του κεφαλαίου και των μονοπωλιακών ομίλων.  

Η αστική στρατηγική στον τομέα της αλιείας έχει στον πυρήνα της την ενίσχυση των μονοπωλίων της ιχθυοκαλλιέργειας, τη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής.Είναι άρρηκτα δεμένη με τη γενικότερη τάση της εμπορευματοποίησης της γης, των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων και στο πλαίσιο της Κοινής Αλιευτικής Πολιτικής της ΕΕ, που οδηγεί στην ενίσχυση του βιομηχανικού μοντέλου παραγωγής αλιευμάτων και τον περαιτέρω περιορισμό της παράκτιας και μέσης αλιείας στη χώρα μας, αφού στους γενικούς άξονές της, προβλέπονται νέα μέτρα που εμποδίζουν την άσκηση της αλιείας.

Την ίδια στιγμή μέσω των χωροταξικών πλαισίων, αυξάνονται ραγδαία σ’ όλη την Ελλάδα οι περιοχές που θα επιτρέπεται η ιχθυοκαλλιέργεια και η οστρακοκαλλιέργεια, ενώ μια σειρά προγράμματα οικονομικών ενισχύσεων βρίσκονται σε εξέλιξη και θα συνεχίσουν την παροχή «ρευστού» προς αυτού του τύπου την παραγωγή αλιευμάτων.

Το ΚΚΕ είναι αντίθετο με τη στρατηγική αυτή, την Κοινή Αλιευτική Πολιτική και την πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, που την υλοποιούν.

Για το ΚΚΕ, η ανάπτυξη της αλιείας, της αλιευτικής παραγωγής και διαχείρισης των επιμέρους περιοχών της χώρας με αλιευτικό ενδιαφέρον, πρέπει να γίνεται με κριτήριο τις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες για φτηνό υγιεινό και ποιοτικό ψάρι.

Λέμε όχι στη δημιουργία Περιοχών Ολοκληρωμένης Ανάπτυξης υδατοκαλλιεργειών και στη χωροθέτηση με βάση τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Έλεγχος των υπαρχόντων υποδομών και εφαρμογή ουσιαστικών μέτρων για την προστασία της υγείας των κατοίκων και του περιβάλλοντος.

Να υπογραφεί χωρίς άλλη καθυστέρηση η Συλλογική Σύμβαση Εργασίας που έχει κατατεθεί από τους συνδικαλιστικούς φορείς των εργαζομένων στο Σύνδεσμο Ελληνικών Θαλασσοκαλλιεργειών.

Να ληφθούν όλα τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας για όλους τους εργαζόμενους στις ιχθυοκαλλιέργειες, όχι άλλες χαμένες ζωές εργατών.