Δυο συνεχόμενα sold out στο θεατράκι του Δημαρχείου με την συμμετοχή 130 χορευτών.Χαμόγελα,συγκίνηση αλλά και βάσεις για νέα project πολλά υποσχόμενα.Αυτός είναι ο κόσμος της AreaLand. Εκεί βρεθήκαμε και μέσα από τις αναμνήσεις που ακόμα κρατάμε ζωντανές  ζητήσαμε από την Έλενα να μας παραχωρήσει μια συνέντευξη και να μας ξεναγήσει στον κόσμο του χορού μέσα από το  Area47 Fitness and Dance Concept.

Έλενα Γκουριώτη – Χορογράφος & Δασκάλα Χορού στο Area47 Fitness and Dance Concept

“Welcome to AreaLand”

1. Αξέχαστη και εντυπωσιακή κατά κοινή ομολογία η καλοκαιρινή εκδήλωση. Μέχρι την παρουσίασή της τι είχε προηγηθεί; Πόσες ώρες αφιέρωσες για να υπάρξει αποτέλεσμα;

Η προετοιμασία ήταν μακρά και ουσιαστική. Από την αρχή της χρονιάς χτίζαμε σιγά σιγά την τεχνική, την πειθαρχία και την σύνδεση των μαθητών με τον χορό,ώστε κάθε ηλικία και επίπεδο να είναι έτοιμο για κάτι πιο σύνθετο στο τέλος. Τους τελευταίους μήνες αφοσιωθήκαμε αποκλειστικά στην παράσταση. Περάσαμε αμέτρητες ώρες στις πρόβες, πολλές φορές και πέρα από το τυπικό πρόγραμμα, γιατί θέλαμε το αποτέλεσμα να είναι αντάξιο της προσπάθειας όλων. Για μένα προσωπικά, ήταν ένας καθημερινός αγώνας– όχι μόνο στη δημιουργία των χορογραφιών, αλλά και στον συντονισμό όλων των παραμέτρων: οργάνωση, επικοινωνία με γονείς, μουσικές επεξεργασίες, κοστούμια, σκηνική επιμέλεια.

2. Τι σηματοδοτεί για εσένα η επιτυχία αυτή; Ποια η διαφορά από άλλες εκδηλώσεις προηγούμενων χρόνων;

Αυτή η επιτυχία ήταν κάτι παραπάνω από μια καλλιτεχνική δικαίωση, καθώς η φετινή εκδήλωση ήταν το επιστέγασμα μιας χρονιάς γεμάτης όνειρα, άγχος, κόπο και αγάπη. Της πρώτης χρονιάς του Area47, της δικής μου επιχείρησης, του δικού μου οράματος. Σε άλλες παραστάσεις συμμετείχα σαν δασκάλα-χορογράφος· εδώ ήμουν η δασκάλα, η χορογράφος, η υπεύθυνη κάθε λεπτομέρειας. Δεν ήταν απλώς μια εκδήλωση, αλλά μια δήλωση: ότι το Area47 ήρθε για να μείνει.

3. Πόσα άτομα έλαβαν μέρος; Ηλικίες; Τι εμπειρία χρειάζεται για να βγει εις πέρας από μεριάς χορευτών;

Συμμετείχαν 130 χορευτές, ηλικίας από 5 ετών έως και ενήλικες. Υπήρχαν όλα τα επίπεδα – από άτομα που ξεκίνησαν φέτος, μέχρι πιο προχωρημένους. Αυτό που χρειάζεται κανείς για να σταθεί σε μια σκηνή δεν είναι απαραίτητα η εμπειρία, αλλά η διάθεση, η συνέπεια και η πίστη στην ομάδα. Αυτά είναι τα στοιχεία που οδηγούν στο αποτέλεσμα.

4. Πώς επέλεξες τα χορευτικά κομμάτια, τις χορογραφίες αλλά και τον ρουχισμό;

Ο τίτλος της παράστασης ήταν “Welcome to AreaLand”, γιατί θέλαμε να καλωσορίσουμε τον κόσμο στον δικό μας φανταστικό χορευτικό κόσμο. Από εκεί ξεκίνησαν όλα. Η θεματολογία κάθε ομάδας ήταν μέρος αυτού του “κόσμου”. Οι μουσικές και οι χορογραφίες επιλέχθηκαν έτσι ώστε να αντιπροσωπεύουν τα παιδιά, τους έφηβους και τους ενήλικες, αλλά και να δημιουργούν συναισθήματα. Ο ρουχισμός ενίσχυσε την αφήγηση: γεμάτος χρώμα, κίνηση και θεατρικότητα.

5. Αυτή τη στιγμή στο Λουτράκι βλέπουμε το cosmogym. Έχετε σκεφτεί μια από τις επόμενες να είναι σε εξωτερικό χώρο ή να συνδυάζεται χορός και γυμναστική μπροστά σε κόσμο που απολαμβάνει καφέ, μπάνιο, ποτό και βόλτα;

Με ενθουσιάζει η ιδέα ενός εξωτερικού event. Ο χορός και η γυμναστική είναι ζωντανές μορφές έκφρασης και το να τις μοιραζόμαστε με τον κόσμο δημόσια είναι πρόκληση και χαρά μαζί. Είναι κάτι που ήδη το επεξεργαζόμαστε για το μέλλον.

6. Πώς ένιωσες μετά το ασφυκτικό sold out και την επιτυχία της πρώτης ημέρας; Ήταν δικαίωση και τόνωση για την επόμενη ημέρα; Πως το διαχειρίστηκες;

Ήταν ένα σοκ χαράς και συγκίνησης. Όταν είδα την αίθουσα γεμάτη, ένιωσα ότι ο κόσμος πίστεψε σε εμάς και μας στήριξε. Ήταν μια τεράστια επιβεβαίωση ότι όλη αυτή η προσπάθεια άξιζε. Την επόμενη μέρα ήμασταν πιο ήρεμοι, πιο σίγουροι, πιο ενωμένοι. Ήταν σαν να πετάξαμε όλοι μαζί.

7. Το αποτέλεσμα ήταν ατομικό ή ομαδικό; Πως γίνεται να υπάρχει τέτοια πειθαρχία και συνεννόηση με τόσα πολλά άτομα; Στράβωσε κάτι που δεν καταλάβαμε και θες να μας αποκαλύψεις;

Καμία παράσταση δεν είναι ατομική υπόθεση. Εγώ μπορεί να είχα τη γενική καθοδήγηση, αλλά το αποτέλεσμα ήταν 100ο/ο συλλογικό, από τους χορευτές, μέχρι τους γονείς, τους τεχνικούς, τους φίλους που βοήθησαν στα παρασκήνια. Ειλικρινά, δεν υπάρχει πειθαρχία χωρίς σύνδεση, εμπιστοσύνη και κοινό στόχο. Φυσικά και υπήρξαν μικρές αναποδιές – ένα χαμένο παπούτσι, ένα ξεχασμένο κοστούμι – αλλά όλα λύθηκαν μέσα από τη δύναμη της ομάδας. Και τελικά, αυτά είναι που μένουν και τα θυμάσαι με χαμόγελο.

8. Πού θεωρείτε ότι οφείλεται η στροφή μικρών και μεγάλων σε τέτοιου είδους χορούς; Τα σχέδια για τηνσχολή σας;

Ο κόσμος έχει αρχίσει να βλέπει τον χορό όχι μόνο ως καλλιτεχνική έκφραση, αλλά και ως ψυχοσωματική εκτόνωση διότι προσδίδει αυξημένη διάθεση, δύναμη, απελευθέρωση και αυτοπεποίθηση. Επιπλέον μας προσφέρει κάτι που έχουμε όλοι ανάγκη: σύνδεση. Με το σώμα μας, με τους άλλους, με τον εαυτό μας. Όσο για τη σχολή, στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να εμπνέουμε παιδιά έφηβους και ενήλικες, να αναπτύξουμε νέα τμήματα, να ετοιμάσουμε νέα projects, και περισσότερες παραστάσεις με ακόμα περισσότερη δημιουργικότητα.

9. Διαπιστώσαμε ότι οι σχέσεις με τους μαθητές-μαθήτριες ήταν κάτι παραπάνω από “δασκάλα – μαθητής”. Πώς το πετύχατε; Δημόσια εκδήλωσαν την αγάπη τους στο πρόσωπό σας και το αντίστροφο. Αποτελεί μυστικό της επιτυχίας;

Πιστεύω ότι όταν αγαπάς πραγματικά αυτό που κάνεις και τους ανθρώπους με τους οποίους δουλεύεις, αυτό φαίνεται. Η σχέση μας δεν είναι απλά δασκάλα-μαθητής. Είναι σχέση εμπιστοσύνης, αποδοχής και στήριξης. Και αυτό είναι ίσως το πιο δυνατό κομμάτι αυτής της δουλειάς. Και ναι είναι ένα από τα βασικά μυστικά της επιτυχίας

10. Το μήνυμα που στέλνετε και η δέσμευση για τα επόμενα χρόνια.

Το μήνυμα που θέλω να στείλω είναι πως τα όνειρα χτίζονται με αφοσίωση, αλλά και με αγκαλιές ανθρώπινες, ζεστές, καθημερινές. Η δέσμευσή μου είναι να συνεχίσω να προσφέρω χώρο σε ανθρώπους κάθε ηλικίας για να εκφραστούν, να εξελιχθούν και να νοιώσουν ότι ανήκουν σε μια κοινότητα που αγαπά τον χορό και τον άνθρωπο.