Μια θεωρία υποστηρίζει ότι η έμπνευση για την γιορτή προήλθε από τα γαελικά φεστιβάλ της σοδειάς, ιδίως του Σαμάιν. Γενικότερα, πολλοί υποστηρίζουν ότι οι πρόδρομοι του Χαλογοουίν είχαν παγανιστικές ρίζες.^[4][5][6][7] Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι το Σαμάιν μετεξελίχθηκε σε Χαλογουίν από την χριστιανική εκκλησία, στους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες.^[8] Άλλοι ακαδημαϊκοί υποστηρίζουν ότι το Χαλογουίν προήλθε από τον εορτασμό της Ημέρας των Αγίων Πάντων και δεν αποτελεί μετεξέλιξη κάποιας γαελικής εορτής.^{[9][10][11][12]} Αν και για αιώνες ο εορτασμός του Χαλογουίν ήταν περιορισμένος μόνο στην Ιρλανδία και τη Σκωτία, τον 19ο αιώνα Ιρλανδοί και Σκωτσέζοι μετανάστες μετέφεραν τον εορτασμό του Χάλογοουιν στην Βόρεια Αμερική,^[13][14] ενώ από τα τέλη του 20ού αιώνα και τις αρχές του 21ου αιώνα λόγω της αμερικανικής επιρροής ο εορτασμός του Χάλογουιν έχει επεκταθεί και σε χώρες που δεν έχουν καμία σχέση με τον αγγλοσαξωνικό κόσμο.^[15][16]

Στο Χάλογουιν, τα παιδιά ντύνονται σε κάτι «τρομακτικό» και επισκέπτονται σπίτια μαζεύοντας πολλά γλυκά, γνωστό ως «trick or treat» ή «φάρσα ή κέρασμα». Επίσης, η κολοκύθα αποτελεί σύμβολο της εορτής. Ακόμη, οι άνθρωποι κάνουν πλάκες, ανάβουν φωτιές, βλέπουν ταινίες με σχετική θεματολογία ή επισκέπτονται “στοιχειωμένα” αξιοθέατα.^[17]

Για κάποιους ανθρώπους, το Χάλογουιν έχει θρησκευτική σημασία. Μεταξύ άλλων, κάποιοι συμμετέχουν σε λειτουργίες και ανάβουν κεριά στα μνήματα των συγγενών τους,^[18][19][20] αν και για άλλους, το Χάλογουιν αποτελεί μια εορτή χωρίς θρησκευτικό περιεχόμενο.^[21][22][23] Κάποιοι Χριστιανοί απέχουν από την κατανάλωση κρέατος εκείνη την ημέρα, καθώς αποτελεί την παραμονή της Ημέρας των Αγίων Πάντων.^{[24][25][26][27]}